علائم اسکولیوز خفیف چیست؟
اسکولیوز می‌تواند از خفیف تا متوسط، شدید و بسیار شدید متغیر باشد. هرچه اسکولیوز شدیدتر باشد، تأثیرات آن بیشتر محسوس است. اسکولیوز خفیف اغلب قابل درمان است، بنابراین یک رویکرد درمانی پیشگیرانه مهم است.
آنچه باید در مورد علائم اسکولیوز خفیف دانست این است که بدون درمان، احتمال اینکه این وضعیت و علائم آن خفیف باقی بمانند، کم است. اسکولیوز یک بیماری پیشرونده است و با گذشت زمان بدتر می‌شود. علائم رایج اسکولیوز خفیف در کودکان شامل تغییرات ظریف در وضعیت است.
چون شدت اسکولیوز عامل کلیدی در شکل‌گیری برنامه‌های درمانی است، بیایید با بررسی نحوه تعیین شدت بیماری آغاز کنیم.
اندازه گیری زاویه کاب و شدت شرایط
برای تشخیص اسکولیوز، چندین پارامتر باید مورد توجه قرار گیرند. برخی شرایط می‌توانند به از بین رفتن انحنای طبیعی ستون فقرات منجر شوند.
اسکولیوز انحنای غیرطبیعی ستون فقرات از یک طرف به طرف دیگر ایجاد می‌کند و برای تایید وجود جزء چرخشی، نیاز به عکسبرداری با اشعه X است. چرخش ستون فقرات باعث می‌شود که اسکولیوز به حالتی سه‌بعدی تبدیل شود.
همچنین، برای اندازه‌گیری زاویه کاب، نیاز به عکسبرداری با اشعه X است که در آن خطوطی از مهره‌های بیشترین انحراف در بالا و پایین منحنی کشیده می‌شود و زاویه ایجاد شده به درجه بیان می‌گردد.
در ستون فقرات سالم، مهره‌ها در یک خط راست قرار دارند و انحناهای طبیعی ستون فقرات در هر یک از بخش‌های اصلی آن، یعنی ستون فقرات گردنی، ستون فقرات سینه‌ای و ستون فقرات کمری، به درستی موقعیت‌یابی شده‌اند.
با افزایش زاویه کاب، نامرتبی ستون فقرات بیشتر شده و وضعیت بیمار شدیدتر می‌گردد.
- اسکولیوز خفیف با اندازه گیری زاویه کاب بین 10 تا 25 درجه تشخیص داده می شود
- اسکولیوز متوسط شامل اندازه گیری زاویه کاب بین 25 تا 40 درجه است
- اسکولیوز شدید با زاویه کاب 40+ درجه تشخیص داده می شود و منحنی های اسکولیوز بسیار شدید 80+ درجه است.
شدت وضعیت، عامل تعیین‌کننده‌ای است که بر اساس آن برنامه‌های درمانی شکل می‌گیرند. اسکولیوز به عنوان یک وضعیت پیشرونده، در زمان تشخیص ممکن است وجود داشته باشد، اما این به معنای باقی ماندن دائمی آن نیست.
بیشتر موارد اسکولیوز را اسکولیوز ایدیوپاتیک (بدون علت شناخته شده) تشکیل می‌دهد که تقریباً 80 درصد از موارد تشخیص داده شده را شامل می‌شود. در حالی که 20 درصد باقی‌مانده به دلایل شناخته شده‌ای مانند اسکولیوز عصبی عضلانی، اسکولیوز مادرزادی، و اسکولیوز دژنراتیو مرتبط هستند.
اسکولیوز پیشرونده است
تشخیص اسکولیوز خفیف به این معنا نیست که علائم بیمار همیشه خفیف باقی می‌مانند؛ زیرا اسکولیوز به عنوان یک بیماری پیشرونده، با گذشت زمان بدتر می‌شود.
دلیل دقیق بروز اسکولیوز همیشه مشخص نیست، اما می‌دانیم که رشد می‌تواند باعث تشدید آن شود.
چون رشد به پیشرفت بیماری کمک می‌کند، کودکان نسبت به بزرگسالان بیشتر در معرض خطر پیشرفت سریع‌تر اسکولیوز قرار دارند.
بنابراین، وجود اسکولیوز خفیف به این معنی نیست که بیماری حتماً به مراحل متوسط، شدید یا خیلی شدید پیشرفت نخواهد کرد.
هرچه شدت بیماری بیشتر باشد، تأثیرات آن نیز بیشتر خواهد بود و در موارد اسکولیوز خفیف، این تأثیرات ممکن است ظریف باشند و تشخیص آن را به چالش بکشند.
علائم اسکولیوز کدام است؟
از آنجا که کودکان بیشترین موارد ابتلا به اسکولیوز را دارند، تمرکز ما بر روی شایع‌ترین نوع این بیماری، یعنی اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان است که معمولاً بین سنین 10 تا 18 سال تشخیص داده می‌شود. این رده سنی به دلیل رشد سریع و غیرقابل پیش‌بینی در دوران بلوغ، بیشتر در معرض خطر پیشرفت سریع بیماری قرار دارد.
اسکولیوز فشارهای نامتعادل زیادی را به ستون فقرات و کل بدن وارد می‌کند و در کودکان، اصلی‌ترین تأثیر آن از بین بردن تقارن کلی بدن از طریق تغییرات وضعیتی است.
همچنین، با افزایش اندازه انحنای غیرطبیعی ستون فقرات، تغییرات وضعیتی بیشتر نمایان می‌شود و اثرات این وضعیت افزایش می‌یابد.
تغییرات خفیف وضعیت بدن
در بسیاری از موارد، تغییرات وضعیتی رایج ناشی از اسکولیوز خفیف شامل ناهمواری شانه‌ها و باسن است، اما تشخیص این عدم تقارن مگر توسط متخصص اسکولیوز، می‌تواند بسیار ظریف و دشوار باشد.
علاوه بر این، اسکولیوز خفیف معمولاً با نقص عملکردی همراه نیست و تا زمانی که به بلوغ اسکلتی نرسیده باشد، به یک وضعیت فشاری تبدیل نمی‌شود و در نتیجه، اسکولیوز خفیف در دوران کودکی معمولاً دردناک نیست، که این خود مانعی برای تشخیص زودهنگام است.
اسکولیوز خفیف و درد
با این وجود، اسکولیوز خفیف در بزرگسالان ممکن است باعث کمردرد شود، چرا که پس از بلوغ اسکلتی، این وضعیت فشار ایجاد می‌کند. کودکان در حال رشد، ستون فقراتشان را در یک حرکت طولانی‌شدن مداوم قرار می‌دهند که با نیروی فشاری ناشی از منحنی غیرطبیعی ستون فقرات مقابله می‌کند.
فشردگی ستون فقرات، عضلات و اعصاب اطراف آن، عامل اصلی دردهای مرتبط با این بیماری است. بزرگسالان، به‌خصوص سالمندان، که با تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات روبرو هستند، ممکن است حتی از اسکولیوز خفیف نیز رنج ببرند.
بزرگسالان ممکن است تغییراتی در وضعیت بدن مانند خمیدگی برجسته به یک طرف را تجربه کنند که هنگام خم شدن به جلو بیشتر نمایان می‌شود.
درد ناشی از اسکولیوز در بزرگسالان می‌تواند شامل درد عضلانی، کمردرد و دردی باشد که از فشردگی عصب به اندام‌ها منتقل می‌شود، مانند درد بازو و پا.
وقتی اسکولیوز خفیف تبدیل به اسکولیوز متوسط می شود!
هیچ تضمینی برای درمان وجود ندارد و همچنین هیچ ابزار قطعی‌ای برای دقیقاً تعیین کردن میزان یا سرعت پیشرفت وضعیت بیمار نیست، اما می‌دانیم که تقریباً تمام موارد اسکولیوز منحنی‌های پیشرفتی را تجربه می‌کنند.
به ویژه اگر اسکولیوز خفیف درمان نشود یا به طور فعال درمان نگردد، ممکن است به اسکولیوز متوسط تبدیل شود و با پیشرفت بیماری، علائم بیشتری قابل مشاهده می‌شوند که می‌تواند شامل مشکلات تعادل، هماهنگی و راه رفتن باشد.
زمانی که اسکولیوز خفیف پیشرفت کرده و به اسکولیوز متوسط تبدیل می‌شود، اغلب در کودکان تشخیص داده می‌شود، زیرا معمولاً در این زمان است که علائم به اندازه‌ای آشکار می‌شوند که به تشخیص و درمان منجر می‌گردند. اکثر بیماران من با اسکولیوز متوسط تشخیص داده شده‌اند.
آنچه که من می‌خواهم بیمارانم بدانند این است که آگاهی از مراحل اولیه بیماری و پاسخگویی به تشخیص اسکولیوز خفیف به صورت پیشگیرانه با شروع درمان به محض تشخیص، می‌تواند به موفقیت درمانی کمک کند.
درمان اسکولیوز خفیف نسبت به اسکولیوز متوسط ساده‌تر است، همان‌طور که درمان اسکولیوز متوسط نسبت به اسکولیوز شدید و بسیار شدید ساده‌تر است.
درمان محافظه کارانه برای اسکولیوز خفیف در کودکان
دو روش اصلی برای درمان اسکولیوز وجود دارد: جراحی و درمان‌های غیرجراحی.
درمان اسکولیوز خفیف معمولاً زمانی انجام می‌شود که ستون فقرات هنوز به خوبی به درمان پاسخ می‌دهد. با پیشرفت بیماری، سفتی ستون فقرات افزایش می‌یابد و انعطاف‌پذیری آن کاهش می‌یابد، که این امر باعث می‌شود کمتر به درمان‌ها پاسخ دهد.
مراقبت‌های کایروپراکتیک مخصوص به شرایط شامل تکنیک‌ها و تنظیمات دستی است که به منظور تنظیم موقعیت مهره‌هایی که به صورت غیرطبیعی متمایل شده‌اند، به کار می‌روند.
هنگامی که ماهیت ساختاری بیماری تحت تأثیر قرار می‌گیرد، تمرکز بر افزایش قدرت عضلات مرکزی معطوف می‌شود تا بتوانند به طور مؤثر از ستون فقرات حمایت کنند، که این امر از طریق فیزیوتراپی و تمرینات ویژه اسکولیوز صورت می‌گیرد.
برای کودکانی که ستون فقراتشان در حال رشد است، استفاده از بریس پشتی می‌تواند یک جزء کلیدی درمان باشد، و بریس اصلاحی می‌تواند با فشار دادن ستون فقرات به موقعیت اصلاحی، به عنوان مکمل سایر درمان‌ها عمل کند.
توانبخشی و مراقبت مستمر برای حفظ نتایج درمان ضروری است. اسکولیوز به عنوان یک بیماری پیشرونده، غیرقابل درمان است و درمان‌ها بر مدیریت بیماری مادام‌العمر متمرکز هستند.
هرچند هیچ چیز نمی‌تواند نتایج درمان را تضمین کند، تشخیص زودهنگام و مداخله می‌تواند به موفقیت درمان کمک کند. تشخیص از طریق معاینه فیزیکی و تصویربرداری با اشعه ایکس انجام می‌شود تا وضعیت واقعی ستون فقرات و اطراف آن مشخص شود، که شامل تأیید جزء چرخشی و اندازه‌گیری زاویه کاب است.
نتیجه گیری
علائم خفیف اسکولیوز ممکن است نامشهود باشد و تشخیص زودهنگام را دشوار سازد، و احتمال اینکه اسکولیوز خفیف بدون درمان پیشگیرانه بهبود یابد، کم است. فقط با یک رویکرد درمانی پیشگیرانه می‌توان با پیشرفت این بیماری مقابله کرد.
هنگامی که یک کودک را مبتلا به اسکولیوز خفیف تشخیص می‌دهیم، شانس موفقیت درمان بالاست، زیرا درمان به سرعت و در مراحل اولیه پیشرفت بیماری آغاز می‌شود.
بهترین زمان برای آغاز درمان یک بیماری پیشرونده مانند اسکولیوز، بدون توجه به سن یا شدت بیماری، همین لحظه است.
با پیشرفت اسکولیوز، علائم بیشتر و واضح‌تر می‌شوند، به این معنی که اندازه انحنای غیرطبیعی ستون فقرات و همچنین نیروهای نابرابر بیماری و تأثیرات آن در حال افزایش هستند.
علائم رایج اسکولیوز خفیف شامل شانه‌های نامتقارن، برآمدگی یک تیغه شانه نسبت به دیگری، و ناهمواری در باسن که یک طرف بیشتر برجسته است. با پیشرفت اسکولیوز، تغییرات بیشتری ممکن است شامل قوس قفسه سینه، خط کمر ناهموار، و دست‌ها و پاهایی که به نظر می‌رسد در طول‌های متفاوتی آویزان هستند، باشد.
تغییر در روش راه رفتن فرد، به همراه اختلال در تعادل و هماهنگی، نیز معمول است.
اگر اسکولیوز درمان نشود، بدتر شدن آن تقریباً قطعی است، و هرچه شرایط شدیدتر شود، احتمال بروز عوارض و نیاز به جراحی تهاجمی فیوژن ستون فقرات در آینده افزایش می‌یابد.
انحنای غیرطبیعی ستون فقرات باید همیشه جدی گرفته شود، به ویژه در کودکانی که هنوز در حال رشد هستند، زیرا رشد دقیقاً عاملی است که می‌تواند به پیشرفت بیماری کمک کند.
ت می شود.