انواع مختلف بریس های اسکولیوز چیست؟
رایج‌ترین نوع بریس که در درمان سنتی اسکولیوز به کار می‌رود، بریس بوستون است، در حالی که بریس اسکولی، به عنوان یک گزینه اصلاحی، در درمان‌های محافظه‌کارانه استفاده می‌شود. انواع مختلف بریس‌ها اهداف درمانی متفاوتی دارند. هدف اصلی درمان سنتی جلوگیری از پیشرفت انحراف است، در حالی که درمان‌های محافظه‌کارانه به دنبال اصلاح انحرافات اسکولیوز هستند.
روش‌های گوناگون درمان اسکولیوز وجود دارد که هر یک رویکرد خاصی را برای بریس‌بندی به عنوان بخشی از درمان نشان می‌دهند. بریس‌های سنتی اسکولیوز ممکن است با برخی محدودیت‌ها همراه باشند که بریس‌های اصلاحی مدرن توانسته‌اند این مشکلات را بهبود ببخشند. با توجه به این که انواع مختلفی از بریس‌ها در روش‌های درمانی متفاوت اسکولیوز مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌توانیم مقایسه‌ای بین درمان‌های سنتی و محافظه‌کارانه انجام دهیم تا بهتر به درک تفاوت‌ها و نقاط قوت هر روش بپردازیم. این مقایسه می‌تواند به ما کمک کند تا انتخاب‌های بهتری در راستای درمان اسکولیوز داشته باشیم.
درمان سنتی و محافظه کارانه اسکولیوز
درمان اسکولیوز به عنوان یکی از اختلالات پیچیده و پیشرونده ستون فقرات، نیازمند روش‌های متنوعی است. این بیماری، که می‌تواند با گذشت زمان وخیم‌تر شود، به ویژه در جوانان و بزرگسالان تأثیرات متفاوتی بر کیفیت زندگی افراد دارد. در کودکان، انحراف در وضعیت بدن به عنوان یکی از نشانه‌های بارز اسکولیوز شناخته می‌شود، در حالی که بزرگسالان ممکن است با دردهای مزمن کمر و عوارضی ناشی از فشردگی اعصاب مواجه شوند. شدت اسکولیوز می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و این تفاوت در شدت، بر روند درمان و مدیریت بیماری تأثیر می‌گذارد. به همین دلیل، درک صحیح از وضعیت و نیازهای بیمار از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا انتخاب روش درمانی مناسب می‌تواند به بهبود عملکرد ستون فقرات و به تبع آن، ارتقاء کیفیت زندگی افراد کمک کند.
درمان سنتی اسکولیوز
درمان اسکولیوز به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود: درمان سنتی و درمان محافظه‌کارانه. روش‌های سنتی، به ویژه در موارد خفیف، معمولاً شامل استفاده از بریس می‌شوند که هدف آن جلوگیری از پیشرفت انحنای ستون فقرات است. این رویکرد، مشابه هدف جراحی است که به دنبال توقف پیشرفت اسکولیوز می‌باشد. با این حال، درمان سنتی بر اصلاح اسکولیوز تمرکز ندارد و بیشتر به عنوان یک راهکار واکنشی محسوب می‌شود، زیرا تنها به تغییرات موجود پاسخ می‌دهد و توجهی به پیشگیری از بروز مشکلات جدید ندارد.
درمان محافظه‌کارانه
از سوی دیگر، درمان محافظه‌کارانه به شیوه‌ای پیشگیرانه عمل می‌کند و هدف آن جلوگیری از تشدید انحنا و عوارض ناشی از آن در سراسر بدن است. این نوع درمان به طور عمده بر اصلاح ساختاری اسکولیوز تمرکز دارد و به همین دلیل، از زمان تشخیص به سرعت آغاز می‌شود. این رویکرد می‌تواند موثرتر از تلاش برای معکوس کردن عوارض پس از بروز آنها باشد.
هدف اصلی درمان محافظه‌کارانه مدرن، کمک به بیماران برای اجتناب از جراحی است. جراحی فیوژن ستون فقرات یک روش پیچیده، پرهزینه و تهاجمی است که می‌تواند عوارض طولانی‌مدتی برای قدرت و عملکرد ستون فقرات به دنبال داشته باشد. در نتیجه، تفاوت‌های بین درمان سنتی و محافظه‌کارانه در هدف و رویکرد آنها مشهود است. حال، با در نظر گرفتن این تفاوت‌ها، می‌توان به بررسی انواع مختلف بریس‌های مورد استفاده در درمان اسکولیوز پرداخت.
بریس بوستون
بریس بوستون، که به عنوان یکی از رایج‌ترین بریس‌های تجویز شده برای درمان اسکولیوز شناخته می‌شود، نوعی ارتز ساکرال کمری سینه‌ای است که هدف اصلی آن جلوگیری از پیشرفت انحنای ستون فقرات می‌باشد. این بریس از طریق یک سیستم فشار سه نقطه‌ای عمل می‌کند که به طور غیر طبیعی بر روی ستون فقرات فشار وارد می‌کند تا آن را در موقعیت بهتری قرار دهد. با این حال، این فشار بیش از حد ممکن است در طول زمان منجر به تضعیف ستون فقرات شود.
اکثر بریس‌های بوستون به گونه‌ای تجویز می‌شوند که بیمار باید آنها را به مدت 23 ساعت در روز و به مدت پنج سال استفاده کند، که این شامل خوابیدن در بریس نیز می‌شود. در صورتی که بریس طبق تجویز پزشک به درستی استفاده نشود، تأثیرات مثبت آن کاهش می‌یابد. طراحی بریس بوستون که از دهه 1970 تاکنون به طور عمده تغییر نکرده است، از پلاستیک سخت ساخته شده و به صورت انبوه تولید می‌شود، که این ویژگی‌ها باعث می‌شود بریس حجیم و غیرقابل تحمل باشد و مشکلاتی را در زمینه انطباق بیماران با آن ایجاد کند.
شایع‌ترین نوع اسکولیوز، اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان است که معمولاً در دوره سنی 10 تا 18 سالگی تشخیص داده می‌شود. به دلیل اینکه رشد در این سنین می‌تواند منجر به پیشرفت سریع انحنا شود، این گروه سنی در معرض بیشترین خطر قرار دارد. از سوی دیگر، نوجوانان به دلیل تمایل به پذیرش اجتماعی و ترکیب با همسالان خود، ممکن است در استفاده از بریس با چالش‌هایی مواجه شوند. علاوه بر این، بریس‌های مخصوصی نیز وجود دارند که تنها در شب استفاده می‌شوند، که متداول‌ترین آنها، بریس خمشی چارلستون است. این تنوع در بریس‌ها نشان‌دهنده تلاش برای انطباق با نیازهای مختلف بیماران و افزایش راحتی آنها در طول درمان است.
بریس خمشی چارلستون
یکی از متداول‌ترین بریس‌های تجویزی که برای استفاده در شب طراحی شده، بریس خمشی چارلستون است. این نوع بریس به طور اختصاصی با توجه به قالب‌گیری تنه بیمار تهیه می‌شود.
پس از انجام گچ‌گیری، نیروهای اصلاحی متناسب با نوع انحنا و مجموعه‌ای از اندازه‌گیری‌های ستون فقرات که بر اساس اشعه ایکس بدست آمده‌اند، به بریس اضافه می‌شوند.
این بريسهـا مانند چارلستون برای استفاده در حالت افقی و در زمان خواب ساخته شده‌اند و نه هنگام ایستادن یا حرکت. براساس طراحی آنها، این بریس‌ها نیروی جانبی و چرخشی اعمال می‌کنند تا بتوانند ستون فقرات را در یک وضعیت بیش از حد اصلاح‌شده حفظ کنند.
بریس‌هایی که به صورت مداوم طی روز و شب پوشیده می‌شوند، نمی‌توانند همچنان قدرت اصلاحی لازم را تامین کنند زیرا باید البته موقعیت سر نسبت به تنه را نیز مدنظر قرار دهند؛ حالتی که هنگام خواب وجود ندارد.
نگه داری ستون فقرات در وضعیتی بیشتر از حد معمول می‌تواند کمک کند تا بیماری پیش‌رونده‌ای که موجب انحنای غیرطبیعی و پیچش ستون فقرات می‌شود کنترل گردد.
نتیجه‌گیری
برای رسیدن به حداکثر اصلاح در انحناهای ستون فقرات، ضروری است که از یک رویکرد درمانی فراگیر استفاده شود، چراکه ماهیت پیچیده این شرایط نیازمند شخصی‌سازی دقیق برنامه‌های درمانی است.
در حالی که اکثر بریس‌ها باید به صورت تمام وقت و شبانه‌روزی مورد استفاده قرار گیرند، هدف از بریس‌های مخصوص خواب بیشتر اصلاح انحنای موجود در طول شب است. در این زمان که حرکت و وضعیت بدن چندان اهمیت ندارد، تمرکز می‌تواند بر ایجاد فشار روی ستون فقرات در هنگام خواب باشد؛ زمان‌ای که احتمالاً برای بیمار آزاردهنده نخواهد بود.
با این حال، لازم به تأکید است که هیچ بریس اسکولیوز نمی‌تواند به تنهایی برای اصلاح مشکل اسکلتی موثر واقع شود. تنها زمانی می‌توان انتظار نتایج مثبت درمان را داشت که بریس با سایر روش‌های درمان خاص مرتبط ترکیب گردد.
زمانی که بریس اصلاحی همراه با مراقبت‌های کایروپراکتیک، فیزیوتراپی و برنامه‌های توانبخشی بکار رود، می‌تواند با فشار آوردن به ستون فقرات در جهت صحیح‌تر شدن آن、 باعث افزایش اثر بخشی نتایج درمان گردند.
مراقبت‌های کایروپراکتیک قادر هستند تا مهره‌هایی را که بیشترین انحنا را دارند تنظیم کنند و آنها را هم‌تراز با بخش دیگر ستون فقرات قرار دهند. همچنین فیزیوتراپی موجب تقویت عضلات مرکزی شده تا حمایت بیشتری از ستون فقرات فراهم کند.
برنامه توانبخشی ممکن است شامل مجموعه‌ای از ورزش‌ها باشد تا پشتیبانی و ثبات بیشتری برای ستون فقرات مهیا کند. همچنین گفته می‌شود كه بريس های اصلاح‌کننده تأثیر بسزایی بر پیشرفت مشکلات اسکلتی کودکان دارند؛ بنابراین بخشی معمول از روند درمان اسکولیوز دوران کودکی محسوب می‌شوند.
استفاده از بریس برای بزرگسالان نیز رواج دارد ولی تمرکز آن عموماً بر تثبیت ستون فقرات و کنترل کوتاه‌‌مدت درد متمرکز شده نه لزوماً بر اصلاح انحناها.
صرف نظر از سن فرد یا شدت مشکل همیشه بهترین راه مدیریت اسکولیوز جلوگیری قبلی بوده چراکه بدین ترتیب هزینه زیاد ناشی از جراحی کمتر خواهد شد و خطر عوارض جانبی نیز کاهش می‌یابد؛ لذا استفاده از رایحه سازها بخشی جدایی‌ناپذیر از فرآیند درمان خواهد بود.