درمان محافظه‌کارانه مدرن برای اسکولیوز بزرگسالان روی کاهش انحنای غیرطبیعی ستون فقرات به حالت قبل از درد، تقویت پشتیبانی و ثبات ستون فقرات، و کنترل درد متمرکز است. اسکولیوز بزرگسالان به عنوان یک بیماری پیشرونده شناخته می‌شود که با گذشت زمان تشدید می‌گردد، به این معنی که انحنای غیرطبیعی ستون فقرات، نیروهای نابرابر ناشی از بیماری و تأثیرات آن‌ها افزایش می‌یابد.

هر حالت اسکولیوز منحصر به فرد است و معمولاً، بخش بدن که به ناحیه آسیب‌دیده ستون فقرات نزدیک‌تر است، بیشترین تأثیرات مستقیم این بیماری را تجربه می‌کند. اسکولیوز گردنی از طریق معاینه فیزیکی ترکیبی تشخیص داده می‌شود که شامل بررسی سابقه خانوادگی و پزشکی بیمار، مشاهده وضعیت و راه رفتن بیمار و انجام تست خم شدن به جلو است.

اسکولیوز به عنوان یک بیماری پیشرونده که ناشی از جهش‌های رشدی است، در کودکان تشخیص داده شده، با افزایش سن، شرایط بدتر می‌شود که علت آن رشد است. برای تشخیص اسکولیوز، منحنی غیرطبیعی در ستون فقرات که خمیده و پیچیده شده است مشاهده می‌شود، و این منحنی باید دارای چرخش باشد، که اسکولیوز را به یک بیماری پیچیده سه‌بعدی تبدیل می‌کند

تشخیص اسکولیوز خفیف به این معنا نیست که علائم بیمار همیشه خفیف باقی می‌مانند؛ زیرا اسکولیوز به عنوان یک بیماری پیشرونده، با گذشت زمان بدتر می‌شود. در بسیاری از موارد، تغییرات وضعیتی رایج ناشی از اسکولیوز خفیف شامل ناهمواری شانه‌ها و باسن است، اما تشخیص این عدم تقارن مگر توسط متخصص اسکولیوز، می‌تواند بسیار ظریف و دشوار باشد.

درمان اسکولیوز در بزرگسالان با توجه به اینکه پس از بلوغ اسکلتی، اسکولیوز به یک وضعیت فشاری تبدیل می‌شود و دیگر رشد محرک پیشرونده نیست، متفاوت است. ستون فقرات، مانند سایر قسمت‌های بدن، در معرض تغییرات دژنراتیو مرتبط با افزایش سن قرار دارد، بنابراین این نوع بیماری بیشتر بزرگسالان بالای 70 سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

یکی از دلایلی که برنامه‌های درمانی اسکولیوز باید به صورت سفارشی باشند این است که شدت اسکولیوز می‌تواند بسیار متفاوت باشد و انواع گوناگونی از اسکولیوز وجود دارد که افراد ممکن است به آن مبتلا شوند. اسکولیوز ایدیوپاتیک ژنتیکی نیست، اما ممکن است در خانواده‌ها دیده شود، به این معنا که اگر سابقه اسکولیوز در خانواده‌ای وجود داشته باشد، احتمال تشخیص آن در اعضای دیگر بیشتر است، هرچند که هنوز یک ژن خاص یا ترکیب ژنتیکی به عنوان عامل اصلی شناسایی نشده است.

درمان اسکولیوز در بزرگسالان و کودکان متفاوت است و بریس‌های اسکولیوز نیز با اهداف مختلف طراحی شده‌اند. این بریس‌ها عمدتاً برای تسکین درد و استحکام ستون فقرات مورد استفاده قرار می‌گیرند و می‌توانند در ترکیب با روش‌های درمانی دیگر مؤثر باشند. دو نوع اصلی اسکولیوز در بزرگسالان وجود دارد: ایدیوپاتیک و دژنراتیو. آگاهی از روش‌های درمانی و اثرات مختلف بریس‌ها برای بیماران ضروری است.

تشخیص و درمان اسکولیوز در گذشته به عنوان یک مشکل جدی و محدودکننده تلقی می‌شد، اما امروزه با توجه به تأثیر مثبت ورزش، گزینه‌های مناسبی برای مدیریت این بیماری معرفی شده است. تمرینات متفاوت، نه تنها می‌توانند به کاهش درد و بهبود وضعیت بدن کمک کنند بلکه می‌توانند باعث اصلاح انحناهای ستون فقرات نیز شوند. روش‌هایی مانند تمرینات پلانک و شروت به بهبود سیاست بدنی و سلامت کلی بیماران اسکولیوز در تمامی سنین کمک می‌کنند.

اسکولیوز یکی از شایع‌ترین بیماری‌های ستون فقرات در کودکان است که با انحنای غیرطبیعی ستون فقرات مشخص می‌شود و شدت آن بر اساس زاویه کاب اندازه‌گیری می‌شود. درجات مختلف اسکولیوز شامل خفیف، متوسط، شدید و بسیار شدید بوده که هرکدام بر اساس میزان انحنا و علائم آن تعریف می‌شوند. تشخیص به موقع و درمان زودهنگام برای جلوگیری از پیشرفت بیماری امری ضروری است.

اسکولیوز توراکولومبار نوعی انحنا در ستون فقرات است که در بخش بالایی کمری و پایینی سینه‌ای رخ می‌دهد و می‌تواند به شدت متفاوتی در افراد مشاهده شود. تشخیص این بیماری نیازمند بررسی‌های جامع و مطالعه پارامترهایی مانند زاویه کاب است که نشان‌دهنده شدت انحناست. همچنین نوع اسکولیوز و سن بیمار نیز عواملی مؤثر در تعیین روش درمان هستند.