تشخیص اسکولیوز خفیف به این معنا نیست که علائم بیمار همیشه خفیف باقی می‌مانند؛ زیرا اسکولیوز به عنوان یک بیماری پیشرونده، با گذشت زمان بدتر می‌شود. در بسیاری از موارد، تغییرات وضعیتی رایج ناشی از اسکولیوز خفیف شامل ناهمواری شانه‌ها و باسن است، اما تشخیص این عدم تقارن مگر توسط متخصص اسکولیوز، می‌تواند بسیار ظریف و دشوار باشد.

درمان اسکولیوز در بزرگسالان با توجه به اینکه پس از بلوغ اسکلتی، اسکولیوز به یک وضعیت فشاری تبدیل می‌شود و دیگر رشد محرک پیشرونده نیست، متفاوت است. ستون فقرات، مانند سایر قسمت‌های بدن، در معرض تغییرات دژنراتیو مرتبط با افزایش سن قرار دارد، بنابراین این نوع بیماری بیشتر بزرگسالان بالای 70 سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

یکی از دلایلی که برنامه‌های درمانی اسکولیوز باید به صورت سفارشی باشند این است که شدت اسکولیوز می‌تواند بسیار متفاوت باشد و انواع گوناگونی از اسکولیوز وجود دارد که افراد ممکن است به آن مبتلا شوند. اسکولیوز ایدیوپاتیک ژنتیکی نیست، اما ممکن است در خانواده‌ها دیده شود، به این معنا که اگر سابقه اسکولیوز در خانواده‌ای وجود داشته باشد، احتمال تشخیص آن در اعضای دیگر بیشتر است، هرچند که هنوز یک ژن خاص یا ترکیب ژنتیکی به عنوان عامل اصلی شناسایی نشده است.

درمان اسکولیوز در بزرگسالان و کودکان متفاوت است و بریس‌های اسکولیوز نیز با اهداف مختلف طراحی شده‌اند. این بریس‌ها عمدتاً برای تسکین درد و استحکام ستون فقرات مورد استفاده قرار می‌گیرند و می‌توانند در ترکیب با روش‌های درمانی دیگر مؤثر باشند. دو نوع اصلی اسکولیوز در بزرگسالان وجود دارد: ایدیوپاتیک و دژنراتیو. آگاهی از روش‌های درمانی و اثرات مختلف بریس‌ها برای بیماران ضروری است.

تشخیص و درمان اسکولیوز در گذشته به عنوان یک مشکل جدی و محدودکننده تلقی می‌شد، اما امروزه با توجه به تأثیر مثبت ورزش، گزینه‌های مناسبی برای مدیریت این بیماری معرفی شده است. تمرینات متفاوت، نه تنها می‌توانند به کاهش درد و بهبود وضعیت بدن کمک کنند بلکه می‌توانند باعث اصلاح انحناهای ستون فقرات نیز شوند. روش‌هایی مانند تمرینات پلانک و شروت به بهبود سیاست بدنی و سلامت کلی بیماران اسکولیوز در تمامی سنین کمک می‌کنند.

اسکولیوز یکی از شایع‌ترین بیماری‌های ستون فقرات در کودکان است که با انحنای غیرطبیعی ستون فقرات مشخص می‌شود و شدت آن بر اساس زاویه کاب اندازه‌گیری می‌شود. درجات مختلف اسکولیوز شامل خفیف، متوسط، شدید و بسیار شدید بوده که هرکدام بر اساس میزان انحنا و علائم آن تعریف می‌شوند. تشخیص به موقع و درمان زودهنگام برای جلوگیری از پیشرفت بیماری امری ضروری است.

اسکولیوز توراکولومبار نوعی انحنا در ستون فقرات است که در بخش بالایی کمری و پایینی سینه‌ای رخ می‌دهد و می‌تواند به شدت متفاوتی در افراد مشاهده شود. تشخیص این بیماری نیازمند بررسی‌های جامع و مطالعه پارامترهایی مانند زاویه کاب است که نشان‌دهنده شدت انحناست. همچنین نوع اسکولیوز و سن بیمار نیز عواملی مؤثر در تعیین روش درمان هستند.

اسکولیوز یک اختلال ساختاری در ستون فقرات است که می‌تواند خواب را تحت تأثیر قرار دهد و ممکن است به دلیل درد یا استفاده از بریس در خواب اختلال ایجاد کند. هرچند لرزش در خواب به‌طور مستقیم ناشی از اسکولیوز نیست، اما مشکلات عصبی ناشی از فشردگی عصبی می‌تواند منجر به لرزش شود.

اسکولیوز یک بیماری پیشرونده و ساختاری ستون فقرات است که می‌تواند منجر به درد بالای کمر و مشکلات تنفسی شود. در بزرگسالان، درد اصلی‌ترین علامت این بیماری است و هرچه شدت آن بیشتر باشد، درمان نیز دشوارتر می‌شود. نارسایی ریوی ممکن است در موارد شدید اسکولیوز رخ دهد، به ویژه هنگامی که انحنای غیرطبیعی ستون فقرات بر ریه‌ها فشار وارد کند.

جراحی اسکولیوز که شامل فیوژن ستون فقرات است، به کاهش انعطاف‌پذیری و دامنه حرکتی بیماران منجر می‌شود، و هر بیمار نحوه واکنش خاصی به این جراحی دارد. این جراحی علی‌رغم فوایدش، ممکن است با عوارضی نظیر افزایش درد و ضعف ستون فقرات همراه باشد. بهبود پس از جراحی به شرایط خاص هر فرد بستگی دارد و نیاز به فیزیوتراپی و مراقبت‌های ویژه برای حفظ سلامت ستون فقرات دارد.