مقایسه این دو نوع بریس نشان می‌دهد که هر کدام مزایا و محدودیت‌های خاص خود را دارند. بریس‌های اصلاحی مدرن مانند ScoliBrace، پتانسیل بالایی برای اصلاح وضعیت اسکولیوز دارند، زیرا به ماهیت سه‌بعدی این بیماری توجه می‌کنند و همچنین باعث افزایش همکاری بیمار می‌شوند.

دو رویکرد اصلی درمان شامل درمان سنتی (جراحی) و درمان محافظه‌کارانه (غیرجراحی) است.

درمان سنتی شامل جراحی فیوژن ستون فقرات است و معمولاً برای موارد پیشرفته‌تر استفاده می‌شود. در مقابل، درمان محافظه‌کارانه شامل استفاده از بریس و تمرینات فیزیوتراپی است و هدف آن حفظ سلامت و عملکرد ستون فقرات در مراحل اولیه بیماری است.

تنگی کانال نخاعی زمانی رخ می‌دهد که کانال نخاعی فضای خود را از دست می‌دهد و این می‌تواند به فشردگی اعصاب و اختلال در عملکرد آنها منجر شود. علائم تنگی نخاعی می‌تواند شامل بی‌حسی، درد گردن و کمر، ضعف عضلانی و اختلالات تعادل باشد.

فراد مبتلا به اسکولیوز باید خودمراقبتی را در برنامه روزمره خود بگنجانند تا بتوانند با چالش‌های زندگی و درمان این بیماری مقابله کنند. خودمراقبتی شامل تمرینات کششی روزانه، انجام ورزش‌های مناسب، آگاهی از وضعیت بدن، و حفظ سلامت روان است. این اقدامات می‌تواند به کاهش درد، بهبود انعطاف‌پذیری و قدرت ستون فقرات، و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اسکولیوز کمک کند.

اسکولیوز قفسه سینه نوعی انحنای غیرطبیعی و چرخشی در ستون فقرات است که در ناحیه میانی یا بالایی پشت رخ می‌دهد. این بیماری ممکن است در کودکان و بزرگسالان بروز کند و علائم آن متفاوت باشد. تشخیص و طبقه‌بندی اسکولیوز در تعیین درمان مناسب نقش حیاتی دارد. درمان‌های محافظه‌کارانه مانند کایروپراکتیک و فیزیوتراپی می‌توانند اثربخش باشند، اما در صورت پیشرفت بیماری، جراحی می‌تواند ضروری شود.

زمانی‌که بحث درمان اسکولیوز به میان می‌آید، روش سنتی اغلب جراحی است، اما درمان‌های غیرجراحی مدرن و محافظه‌کارانه نیز نتایج مثبتی ارائه می‌دهند. اثربخشی درمان تأثیر زیادی از نحوه واکنش به تشخیص اسکولیوز می‌پذیرد. در حالی که روش‌های سنتی معمولاً مراقبت و انتظار را توصیه می‌کنند، درمان‌های محافظه‌کارانه به طور پیشگیرانه عمل کرده و فوراً درمان را آغاز می‌کنند.